BeHulpSaam dat ben ik!

Die ik is;  Friona Brinkerhof, geboren in 1971. Getrouwd met Erik, samen met onze 3 kinderen wonen we in Borculo (gemeente Berkelland).

In het voorjaar van 2017 ben ik gestart met mijn eigen onderneming BeHulpSaam. Na heel wat jaren, met veel plezier voor een organisatie te hebben gewerkt werd het tijd om mijn eigen uitdaging aan te gaan. Ik was door mijn werk- en levenservaring toe aan een volgende stap. Dat dit op het gebied van ‘mensen en hun belangen’ moest zijn, daar was ik al snel uit. Ik merk dat ik volop energie krijg van het bezig zijn met mijn eigen onderneming, BeHulpSaam. Ik bén BeHulpSaam, letterlijk en figuurlijk. Graag wil ik dit aan de mensen ten goede laten komen die een mentor nodig hebben.

Toen mij vroeger werd gevraagd wat ik voor werk wilde gaan doen, antwoordde ik altijd; met mensen werken. Dat is uit gekomen. Na het behalen van mijn HBO-SPH diploma ben ik in eerste instantie werkzaam geweest in de jeugdhulpverlening. Na 5 leerzame en waardevolle jaren ben ik gaan werken met mensen met een verstandelijke beperking. Eerst als begeleider, daarna als zorgcoördinator. Veel geleerd, veel gezien, en mooie contacten aan gegaan.
Na 10 jaar kreeg ik de kans om binnen dezelfde organisatie over te stappen naar een andere sector. Ik ging aan de slag als persoonlijk begeleider van mensen met NAH (Niet Aangeboren Hersenletsel). Ook hier weer veel geleerd, veel gezien, en prachtige waardevolle contacten.
Ik heb altijd veel voldoening gehaald uit het met de persoon samen, behartigen van zijn/haar belangen. Wat wil degene zelf en dat vervolgens realiseren. Of in ieder geval het hoogst haalbare realiseren. En de persoon zelf de grootst mogelijke mate van zelfstandigheid hierin geven, ondersteunend bezig zijn (voorwaarden scheppend), maar waar nodig ook kunnen overnemen.

Ik vond, en vind, het heel bijzonder om onderdeel te mogen uitmaken van iemands leven. Dit is voor mij nooit vanzelfsprekend geweest, maar voelt als een meerwaarde in mijn leven om dat mee te mogen maken. Ik streef altijd na om ook een meerwaarde te zijn voor degene die de hulp/begeleiding/ondersteuning ontvangt. Dit doe ik door aan te sluiten bij iemands leven, zonder dit leven over te nemen. Ik vind het erg belangrijk dat het leven, het leven van de persoon zelf blijft.  Ik heb een goed inlevingsvermogen, overzie situaties en kan hier naar handelen. Ik ben in staat om mijn communicatie zodanig vorm te geven, dat dit passend is bij degene met wie ik communiceer. Zowel mondeling als in schrift. Ook ben ik iemand die mensen met elkaar kan verbinden. Zie altijd mogelijkheden en kan hier creatief en initiatiefrijk mee om gaan. Daarnaast ben ik evenwichtig, betrouwbaar (ik doe wat ik zeg en ik zeg wat ik doe) en neem verantwoordelijkheid voor hetgeen ik doe. Ik vind het geen probleem om verantwoording af te leggen aan de persoon zelf, en anderen betrokkenen die recht op deze informatie hebben.

Ik verwacht een toevoeging te zijn op het leven van de mensen die hulp nodig hebben. Dat ze het gevoel hebben hun eigen leven te leven, waarbij ze worden ondersteund in de zaken die hen niet of minder goed af gaan. Dat ze ondersteund worden in het opkomen voor eigen belangen, of als het zelf benoemen niet lukt, dat ik er voor ze ben om dat namens hen te doen. Dit alles met als doel; een zo optimaal en zelfstandig als mogelijk leven, leven.

Voor mij is het een uitdaging om zodanig te leven dat ik mensen weet te raken en te verbinden. Hierbij is het voor mij van groot belang dat andere mensen in hun waarde worden gelaten. Dit alles doe ik vanuit een positieve houding; heb oog voor wat niet kan, maar kijk graag naar wat wel kan.
In mijn eigen (gezins)leven vind ik er voor elkaar zijn, mogen zijn wie je bent en samen mooie herinneringen vormen door gezamenlijk dingen te ondernemen erg waardevol. We hebben een grote gedeelde passie voor Terschelling. Daarnaast besteden we veel tijd aan sport, het beoefenen, en supporten, ik wandel en lees graag.
Verder ben ik sinds 2004 bezoekvrijwilligster van een vrouw met een verstandelijke beperking.
Het zijn van gastgezin voor een meisje (geboortejaar 2008) met een ontwikkelingsachterstand en het zijn van opvanggastgezin voor een jongentje (geboortejaar 2014) zien we als een verrijking van ons gezinsleven. 

Logo

Voor wie het leuk vindt om achtergrondinformatie te lezen over het waarom van de naam BeHulpSaam en het logo bij deze de achter liggende gedachte.
Als ik mijzelf in één woord zou moeten omschrijven wat ik ten voeten uit ben kom ik terecht bij het woord behulpzaam. De betekenis die kan worden toegekend aan het woord behulpzaam onderschrijft wie ik ben; bereid om te helpen, aangenaam, aardig, attent, bereidwillig, goedaardig, goedhartig, hulpvaardig. Ik vind het belangrijk om dit af te stemmen met/op een ander, samen dus. Vandaar de saam in BeHulpSaam. Het gebruik van hoofdletters benadrukken voor mij de kracht van het woord, maar bovenal de kracht van het ‘samen behulpzaam’ zijn.
Het hart en de stralen; het hart staat voor liefde voor de medemens, leven en werken vanuit een warm hart. En voor de liefde voor Terschelling. De stralen zijn de stralen van de vuurtoren van Terschelling, de Brandaris. Maar staan ook voor (heel belangrijk); koers bepalen, er is altijd een richting, een baken zijn, je kunt veel kanten op, er zijn meerdere mogelijkheden.
De keus in kleuren is gebaseerd op wat ik mooi vind. Waarbij het geel/oranje een warme, zonnige uitstraling heeft; positief, op zoek naar een lichtpuntje. Het paars heeft een krachtige maar ook warme uitstraling; daadkrachtig met warmte.
Voor mij stralen ‘woord -  kleur – vormgeving’ uit; wie ik ben, hoe ik leef, wat ik belangrijk vind in contacten, en de hulp/begeleiding die ik bied aan de medemens.